Z całą pewnością, związek między spożyciem białka w diecie a zdrowiem kości był przedmiotem wielu dyskusji i kontrowersji w ciągu ostatnich kilku dekad. Wciąż stosunkowo często można spotkać się z twierdzeniem, iż wysoka konsumpcja białka, a więc z reguły powyżej zalecanego dziennego spożycia (ang. Recommended Dietary Allowance – RDA) dla dorosłych mieszkańców Polski, tj. 0,9 gram na kilogram masy ciała na dobę, stwarza szereg zagrożeń dla zdrowia, w szczególności przyczyniając się do dysfunkcji nerek oraz demineralizacji kości.
Liczna grupa osób hołdujących przekonaniu, że zbyt duże spożycie białka z pokarmem jest szkodliwe dla zdrowia opiera się na założeniu, że wysoka podaż protein nasila wydalanie wapnia przez nerki, ponieważ tenże składnik mineralny jest wykorzystywany do zobojętniania kwaśnego ładunku pochodzącego właśnie z dostarczanych w sporych ilościach z dietą białek. Co ciekawe, w ostatnich latach obserwuje się jednak rosnące zainteresowanie modelami żywieniowymi charakteryzującymi się wysoką podażą białka i to nie tylko wśród entuzjastów uprawiania sportów siłowych i sylwetkowych, lecz również pośród zwykłych zjadaczy chleba, pragnących zmniejszyć nadmierne zapasy tkanki tłuszczowej i poprawić kompozycję swojej sylwetki, ze względu na szereg korzyści związanych z utrzymaniem beztłuszczowej masy ciała, a także łatwiejszym kontrolowaniem apetytu i poczucia sytości [1 - 3].
Rezultaty dotychczas przeprowadzonych badań epidemiologicznych w tym aspekcie wskazują, że długotrwałe przestrzeganie diety wysokobiałkowej jest wbrew pozorom dodatnio związane z gęstością mineralną kości, a zatem zmniejszonym ryzykiem wystąpienia złamań kości. Krótkoterminowe badania interwencyjne wykazują natomiast, że dieta bogatobiałkowa nie wpływa negatywnie na homeostazę wapnia. Istniejące dowody naukowe potwierdzają, że negatywny wpływ kwaśnego ładunku związanego z dostarczaniem dużych ilości białka wraz z dietą na wydalanie wapnia razem z moczem jest równoważony przez korzystne efekty anaboliczne ukierunkowane szczególnie na układ mięśniowo-szkieletowy będące tudzież wynikiem przestrzegania wysokobiałkowego sposobu odżywiania [2, 4].
Co więcej, w opublikowanym na wiosnę obecnego roku konsensusie ekspertów Europejskiego Towarzystwa Klinicznych i Ekonomicznych Aspektów Osteoporozy, Osteoartrozy i Chorób Mięśniowo-Szkieletowych (ang. European Society for Clinical and Economical Aspects of Osteoporosis, Osteoarthritis, and Musculoskeletal Diseases - ESCEO) oraz Międzynarodowej Fundacji Osteoporozy (ang. International Osteoporosis Foundation - IOF) dokonano podsumowania wyników wszystkich przeprowadzonych do chwili obecnej systematycznych prac przeglądowych i metaanaliz dotyczących wpływu konsumpcji białka na zdrowie kości.
